ஊமை

Tamil

Etymology

From ஊம் (ūm) +‎ -மை (-mai). Cognate with Kannada ಊಮೆ (ūme) and Malayalam ഊമ (ūma).

Pronunciation

  • IPA(key): /uːmai/

Adjective

ஊமை • (ūmai)

  1. mute, dumb
  2. silent
    ஊமைப்படம்
    ūmaippaṭam
    Silent film

Noun

ஊமை • (ūmai)

  1. muteness, dumbness
  2. a mute person c
  3. dullness of sound
  4. mongoose
    Synonym: கீரி (kīri)

Declension

ai-stem declension of ஊமை (ūmai)
singular plural
nominative
ūmai 		ஊமைகள்
ūmaikaḷ
vocative ஊமையே
ūmaiyē 		ஊமைகளே
ūmaikaḷē
accusative ஊமையை
ūmaiyai 		ஊமைகளை
ūmaikaḷai
dative ஊமைக்கு
ūmaikku 		ஊமைகளுக்கு
ūmaikaḷukku
benefactive ஊமைக்காக
ūmaikkāka 		ஊமைகளுக்காக
ūmaikaḷukkāka
genitive 1 ஊமையுடைய
ūmaiyuṭaiya 		ஊமைகளுடைய
ūmaikaḷuṭaiya
genitive 2 ஊமையின்
ūmaiyiṉ 		ஊமைகளின்
ūmaikaḷiṉ
locative 1 ஊமையில்
ūmaiyil 		ஊமைகளில்
ūmaikaḷil
locative 2 ஊமையிடம்
ūmaiyiṭam 		ஊமைகளிடம்
ūmaikaḷiṭam
sociative 1 ஊமையோடு
ūmaiyōṭu 		ஊமைகளோடு
ūmaikaḷōṭu
sociative 2 ஊமையுடன்
ūmaiyuṭaṉ 		ஊமைகளுடன்
ūmaikaḷuṭaṉ
instrumental ஊமையால்
ūmaiyāl 		ஊமைகளால்
ūmaikaḷāl
ablative ஊமையிலிருந்து
ūmaiyiliruntu 		ஊமைகளிலிருந்து
ūmaikaḷiliruntu

Derived terms

  • ஊமைச்சி (ūmaicci)
  • ஊமைப்படம் (ūmaippaṭam)
  • ஊமையன் (ūmaiyaṉ)

References

  • University of Madras (1924–1936) “ஊமை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
  • Johann Philipp Fabricius (1972) “ஊமை”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.