கங்காதரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Classical Sanskrit गङ्गाधर (gaṅgādhara, literally “holder of the Ganges”).

Pronunciation

  • IPA(key): /kaŋɡaːd̪aɾan/

Proper noun

கங்காதரன் • (kaṅkātaraṉ)

  1. (Hinduism) an epithet of Shiva
  2. a male given name, Gangadhar, from Sanskrit

Declension

ṉ-stem declension of கங்காதரன் (kaṅkātaraṉ) (singular only)
singular plural
nominative
kaṅkātaraṉ 		-
vocative கங்காதரனே
kaṅkātaraṉē 		-
accusative கங்காதரனை
kaṅkātaraṉai 		-
dative கங்காதரனுக்கு
kaṅkātaraṉukku 		-
benefactive கங்காதரனுக்காக
kaṅkātaraṉukkāka 		-
genitive 1 கங்காதரனுடைய
kaṅkātaraṉuṭaiya 		-
genitive 2 கங்காதரனின்
kaṅkātaraṉiṉ 		-
locative 1 கங்காதரனில்
kaṅkātaraṉil 		-
locative 2 கங்காதரனிடம்
kaṅkātaraṉiṭam 		-
sociative 1 கங்காதரனோடு
kaṅkātaraṉōṭu 		-
sociative 2 கங்காதரனுடன்
kaṅkātaraṉuṭaṉ 		-
instrumental கங்காதரனால்
kaṅkātaraṉāl 		-
ablative கங்காதரனிலிருந்து
kaṅkātaraṉiliruntu 		-

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.