கண்ணன்

See also: கண்ணா

Tamil

Pronunciation

  • IPA(key): /kaɳːan/
  • Audio:(file)

Etymology 1

Inherited from Old Tamil 𑀓𑀡𑁆𑀡𑀷𑁆 (kaṇṇaṉ), from Prakrit 𑀓𑀡𑁆𑀳 (kaṇha, from Sanskrit कृष्ण (kṛṣṇa)) +‎ -அன் (-aṉ).

Proper noun

கண்ணன் • (kaṇṇaṉ)

  1. (Hinduism) Krishna
  2. a male given name, Kannan, from Prakrit [in turn from Sanskrit].
Declension
ṉ-stem declension of கண்ணன் (kaṇṇaṉ) (singular only)
singular plural
nominative
kaṇṇaṉ
-
vocative கண்ணனே
kaṇṇaṉē
-
accusative கண்ணனை
kaṇṇaṉai
-
dative கண்ணனுக்கு
kaṇṇaṉukku
-
benefactive கண்ணனுக்காக
kaṇṇaṉukkāka
-
genitive 1 கண்ணனுடைய
kaṇṇaṉuṭaiya
-
genitive 2 கண்ணனின்
kaṇṇaṉiṉ
-
locative 1 கண்ணனில்
kaṇṇaṉil
-
locative 2 கண்ணனிடம்
kaṇṇaṉiṭam
-
sociative 1 கண்ணனோடு
kaṇṇaṉōṭu
-
sociative 2 கண்ணனுடன்
kaṇṇaṉuṭaṉ
-
instrumental கண்ணனால்
kaṇṇaṉāl
-
ablative கண்ணனிலிருந்து
kaṇṇaṉiliruntu
-

Etymology 2

From கண் (kaṇ) +‎ -அன் (-aṉ).

Noun

கண்ணன் • (kaṇṇaṉ) (masculine)

  1. One who has eyes.
Declension
ṉ-stem declension of கண்ணன் (kaṇṇaṉ)
singular plural
nominative
kaṇṇaṉ
கண்ணர்கள்
kaṇṇarkaḷ
vocative கண்ணனே
kaṇṇaṉē
கண்ணர்களே
kaṇṇarkaḷē
accusative கண்ணனை
kaṇṇaṉai
கண்ணர்களை
kaṇṇarkaḷai
dative கண்ணனுக்கு
kaṇṇaṉukku
கண்ணர்களுக்கு
kaṇṇarkaḷukku
benefactive கண்ணனுக்காக
kaṇṇaṉukkāka
கண்ணர்களுக்காக
kaṇṇarkaḷukkāka
genitive 1 கண்ணனுடைய
kaṇṇaṉuṭaiya
கண்ணர்களுடைய
kaṇṇarkaḷuṭaiya
genitive 2 கண்ணனின்
kaṇṇaṉiṉ
கண்ணர்களின்
kaṇṇarkaḷiṉ
locative 1 கண்ணனில்
kaṇṇaṉil
கண்ணர்களில்
kaṇṇarkaḷil
locative 2 கண்ணனிடம்
kaṇṇaṉiṭam
கண்ணர்களிடம்
kaṇṇarkaḷiṭam
sociative 1 கண்ணனோடு
kaṇṇaṉōṭu
கண்ணர்களோடு
kaṇṇarkaḷōṭu
sociative 2 கண்ணனுடன்
kaṇṇaṉuṭaṉ
கண்ணர்களுடன்
kaṇṇarkaḷuṭaṉ
instrumental கண்ணனால்
kaṇṇaṉāl
கண்ணர்களால்
kaṇṇarkaḷāl
ablative கண்ணனிலிருந்து
kaṇṇaṉiliruntu
கண்ணர்களிலிருந்து
kaṇṇarkaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “கண்ணன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press