காட்டி

See also: கட்டி

Tamil

Pronunciation

  • IPA(key): /kaːʈːi/

Etymology 1

From காட்டு (kāṭṭu, point, show) +‎ -இ (-i).

Noun

காட்டி • (kāṭṭi)

  1. (exclusively in compounds) pointer, person or thing that points; shows; reveals
Declension
i-stem declension of காட்டி (kāṭṭi)
singular plural
nominative
kāṭṭi
காட்டிகள்
kāṭṭikaḷ
vocative காட்டியே
kāṭṭiyē
காட்டிகளே
kāṭṭikaḷē
accusative காட்டியை
kāṭṭiyai
காட்டிகளை
kāṭṭikaḷai
dative காட்டிக்கு
kāṭṭikku
காட்டிகளுக்கு
kāṭṭikaḷukku
benefactive காட்டிக்காக
kāṭṭikkāka
காட்டிகளுக்காக
kāṭṭikaḷukkāka
genitive 1 காட்டியுடைய
kāṭṭiyuṭaiya
காட்டிகளுடைய
kāṭṭikaḷuṭaiya
genitive 2 காட்டியின்
kāṭṭiyiṉ
காட்டிகளின்
kāṭṭikaḷiṉ
locative 1 காட்டியில்
kāṭṭiyil
காட்டிகளில்
kāṭṭikaḷil
locative 2 காட்டியிடம்
kāṭṭiyiṭam
காட்டிகளிடம்
kāṭṭikaḷiṭam
sociative 1 காட்டியோடு
kāṭṭiyōṭu
காட்டிகளோடு
kāṭṭikaḷōṭu
sociative 2 காட்டியுடன்
kāṭṭiyuṭaṉ
காட்டிகளுடன்
kāṭṭikaḷuṭaṉ
instrumental காட்டியால்
kāṭṭiyāl
காட்டிகளால்
kāṭṭikaḷāl
ablative காட்டியிலிருந்து
kāṭṭiyiliruntu
காட்டிகளிலிருந்து
kāṭṭikaḷiliruntu
Derived terms
  • ஆட்காட்டி (āṭkāṭṭi)
  • ஆறுகாட்டி (āṟukāṭṭi)
  • கண்காட்டி (kaṇkāṭṭi)
  • கைகாட்டி (kaikāṭṭi)
  • திசைக்காட்டி (ticaikkāṭṭi)
  • நாட்காட்டி (nāṭkāṭṭi)
  • நுணுக்குக்காட்டி (nuṇukkukkāṭṭi)
  • மணிகாட்டி (maṇikāṭṭi)
  • வழிகாட்டி (vaḻikāṭṭi)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

காட்டி • (kāṭṭi)

  1. adverbial participle of காட்டு (kāṭṭu).