சண்டை
Tamil
Etymology
Borrowed from Sanskrit चण्ड (caṇḍa). Cognate to Malayalam ചണ്ട (caṇṭa).
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ɕɐɳɖɐɪ̯/, [sɐɳɖɐɪ̯]
Noun
சண்டை • (caṇṭai)
- fight, conflict
- Synonyms: சச்சரவு (caccaravu), சலசலப்பு (calacalappu)
- சண்டை போடு ― caṇṭai pōṭu ― fight
- war, battle
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | caṇṭai |
சண்டைகள் caṇṭaikaḷ |
vocative | சண்டையே caṇṭaiyē |
சண்டைகளே caṇṭaikaḷē |
accusative | சண்டையை caṇṭaiyai |
சண்டைகளை caṇṭaikaḷai |
dative | சண்டைக்கு caṇṭaikku |
சண்டைகளுக்கு caṇṭaikaḷukku |
benefactive | சண்டைக்காக caṇṭaikkāka |
சண்டைகளுக்காக caṇṭaikaḷukkāka |
genitive 1 | சண்டையுடைய caṇṭaiyuṭaiya |
சண்டைகளுடைய caṇṭaikaḷuṭaiya |
genitive 2 | சண்டையின் caṇṭaiyiṉ |
சண்டைகளின் caṇṭaikaḷiṉ |
locative 1 | சண்டையில் caṇṭaiyil |
சண்டைகளில் caṇṭaikaḷil |
locative 2 | சண்டையிடம் caṇṭaiyiṭam |
சண்டைகளிடம் caṇṭaikaḷiṭam |
sociative 1 | சண்டையோடு caṇṭaiyōṭu |
சண்டைகளோடு caṇṭaikaḷōṭu |
sociative 2 | சண்டையுடன் caṇṭaiyuṭaṉ |
சண்டைகளுடன் caṇṭaikaḷuṭaṉ |
instrumental | சண்டையால் caṇṭaiyāl |
சண்டைகளால் caṇṭaikaḷāl |
ablative | சண்டையிலிருந்து caṇṭaiyiliruntu |
சண்டைகளிலிருந்து caṇṭaikaḷiliruntu |
Descendants
- → Sinhalese: සණ්ඩුව (saṇḍuwa)