சுக்கிரன்
Tamil
Etymology
Borrowed from Sanskrit शुक्र (śukra).
Pronunciation
- IPA(key): /t͡ɕukːiɾan/, [sukːiɾan]
Proper noun
சுக்கிரன் • (cukkiraṉ)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cukkiraṉ |
- |
| vocative | சுக்கிரனே cukkiraṉē |
- |
| accusative | சுக்கிரனை cukkiraṉai |
- |
| dative | சுக்கிரனுக்கு cukkiraṉukku |
- |
| benefactive | சுக்கிரனுக்காக cukkiraṉukkāka |
- |
| genitive 1 | சுக்கிரனுடைய cukkiraṉuṭaiya |
- |
| genitive 2 | சுக்கிரனின் cukkiraṉiṉ |
- |
| locative 1 | சுக்கிரனில் cukkiraṉil |
- |
| locative 2 | சுக்கிரனிடம் cukkiraṉiṭam |
- |
| sociative 1 | சுக்கிரனோடு cukkiraṉōṭu |
- |
| sociative 2 | சுக்கிரனுடன் cukkiraṉuṭaṉ |
- |
| instrumental | சுக்கிரனால் cukkiraṉāl |
- |
| ablative | சுக்கிரனிலிருந்து cukkiraṉiliruntu |
- |
Derived terms
- சுக்கிரன்பாடு (cukkiraṉpāṭu)
- சுக்கிரன்போடு (cukkiraṉpōṭu)
References
- University of Madras (1924–1936) “சுக்கிரன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press