திரு

Tamil

Etymology

Inherited from Old Tamil 𑀢𑀺𑀭𑀼 (tiru), probably from Sanskrit श्री (śrī). If so, it is a doublet of ஶ்ரீ (śrī).

Pronunciation

Audio: (file)

IPA^(key): /t̪iɾɯ/

Noun

திரு • (tiru)

(honorific) mister

Coordinate terms

திருமதி (tirumati)

Adjective

திரு • (tiru)

Derived terms

திருத்தந்தை (tiruttantai)
திருத்தலம் (tiruttalam)
திருத்தூதர் (tiruttūtar)
திருத்தொண்டர் (tiruttoṇṭar)
திருநங்கை (tirunaṅkai)
திருநம்பி (tirunampi)
திருனர் (tiruṉar)
திருப்பெயர் (tiruppeyar)
திருமணம் (tirumaṇam)
திருமறை (tirumaṟai)
திருமுகம் (tirumukam)
திருமுறை (tirumuṟai)
திருமுழுக்கு (tirumuḻukku)
திருவிளையாடல் (tiruviḷaiyāṭal)
திருவிழா (tiruviḻā)
திருவிவிலியம் (tiruviviliyam)

Descendants

→ Telugu: తిరు (tiru)

References

University of Madras (1924–1936) “திரு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press