பயனிலை

Tamil

Etymology

From பயன் (payaṉ) +‎ நிலை (nilai).

Pronunciation

  • IPA(key): /pajanilai/

Noun

பயனிலை • (payaṉilai)

  1. (grammar) predicate (the part of the sentence (or clause) which states a property that a subject has or is characterized by)
    Coordinate terms: எழுவாய் (eḻuvāy), செயப்படுபொருள் (ceyappaṭuporuḷ)

Declension

ai-stem declension of பயனிலை (payaṉilai)
singular plural
nominative
payaṉilai
பயனிலைகள்
payaṉilaikaḷ
vocative பயனிலையே
payaṉilaiyē
பயனிலைகளே
payaṉilaikaḷē
accusative பயனிலையை
payaṉilaiyai
பயனிலைகளை
payaṉilaikaḷai
dative பயனிலைக்கு
payaṉilaikku
பயனிலைகளுக்கு
payaṉilaikaḷukku
benefactive பயனிலைக்காக
payaṉilaikkāka
பயனிலைகளுக்காக
payaṉilaikaḷukkāka
genitive 1 பயனிலையுடைய
payaṉilaiyuṭaiya
பயனிலைகளுடைய
payaṉilaikaḷuṭaiya
genitive 2 பயனிலையின்
payaṉilaiyiṉ
பயனிலைகளின்
payaṉilaikaḷiṉ
locative 1 பயனிலையில்
payaṉilaiyil
பயனிலைகளில்
payaṉilaikaḷil
locative 2 பயனிலையிடம்
payaṉilaiyiṭam
பயனிலைகளிடம்
payaṉilaikaḷiṭam
sociative 1 பயனிலையோடு
payaṉilaiyōṭu
பயனிலைகளோடு
payaṉilaikaḷōṭu
sociative 2 பயனிலையுடன்
payaṉilaiyuṭaṉ
பயனிலைகளுடன்
payaṉilaikaḷuṭaṉ
instrumental பயனிலையால்
payaṉilaiyāl
பயனிலைகளால்
payaṉilaikaḷāl
ablative பயனிலையிலிருந்து
payaṉilaiyiliruntu
பயனிலைகளிலிருந்து
payaṉilaikaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “பயனிலை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press