பிரபாகரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit प्रभाकर (prabhākara).

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • IPA(key): /piɾabaːɡaɾan/
  • IPA(key): /pɾabaːkaɾan/, [pɾɐbaːkɐɾɐn]

Noun

பிரபாகரன் • (pirapākaraṉ) (literary, archaic)

  1. the Sun
    Synonyms: ஞாயிறு (ñāyiṟu), வெய்யோன் (veyyōṉ), கதிரவன் (katiravaṉ), பகலோன் (pakalōṉ), பகலவன் (pakalavaṉ), சூரியன் (cūriyaṉ), ஆதவன் (ātavaṉ), ஆதித்தன் (ātittaṉ), பாஸ்கரன் (pāskaraṉ)

Proper noun

பிரபாகரன் • (pirapākaraṉ)

  1. a male given name from Sanskrit

Declension

ṉ-stem declension of பிரபாகரன் (pirapākaraṉ) (singular only)
singular plural
nominative
pirapākaraṉ 		-
vocative பிரபாகரனே
pirapākaraṉē 		-
accusative பிரபாகரனை
pirapākaraṉai 		-
dative பிரபாகரனுக்கு
pirapākaraṉukku 		-
benefactive பிரபாகரனுக்காக
pirapākaraṉukkāka 		-
genitive 1 பிரபாகரனுடைய
pirapākaraṉuṭaiya 		-
genitive 2 பிரபாகரனின்
pirapākaraṉiṉ 		-
locative 1 பிரபாகரனில்
pirapākaraṉil 		-
locative 2 பிரபாகரனிடம்
pirapākaraṉiṭam 		-
sociative 1 பிரபாகரனோடு
pirapākaraṉōṭu 		-
sociative 2 பிரபாகரனுடன்
pirapākaraṉuṭaṉ 		-
instrumental பிரபாகரனால்
pirapākaraṉāl 		-
ablative பிரபாகரனிலிருந்து
pirapākaraṉiliruntu 		-
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.