புதிர்
Tamil
Etymology
From பிதிர் (pitir).[1] Cognate with Old Kannada ಪದು (padu).
Pronunciation
- IPA(key): /pud̪iɾ/
Audio: (file)
Noun
புதிர் • (putir) (countable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | putir |
புதிர்கள் putirkaḷ |
| vocative | புதிரே putirē |
புதிர்களே putirkaḷē |
| accusative | புதிரை putirai |
புதிர்களை putirkaḷai |
| dative | புதிருக்கு putirukku |
புதிர்களுக்கு putirkaḷukku |
| benefactive | புதிருக்காக putirukkāka |
புதிர்களுக்காக putirkaḷukkāka |
| genitive 1 | புதிருடைய putiruṭaiya |
புதிர்களுடைய putirkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | புதிரின் putiriṉ |
புதிர்களின் putirkaḷiṉ |
| locative 1 | புதிரில் putiril |
புதிர்களில் putirkaḷil |
| locative 2 | புதிரிடம் putiriṭam |
புதிர்களிடம் putirkaḷiṭam |
| sociative 1 | புதிரோடு putirōṭu |
புதிர்களோடு putirkaḷōṭu |
| sociative 2 | புதிருடன் putiruṭaṉ |
புதிர்களுடன் putirkaḷuṭaṉ |
| instrumental | புதிரால் putirāl |
புதிர்களால் putirkaḷāl |
| ablative | புதிரிலிருந்து putiriliruntu |
புதிர்களிலிருந்து putirkaḷiliruntu |
References
- S. Ramakrishnan (1992) “புதிர்”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]