புரம்

See also: புறம்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit पुर (pura).

Pronunciation

  • IPA(key): /puɾam/

Noun

புரம் • (puram)

  1. (chiefly in compounds) city, town, village
  2. (dated) metropolis, fortified town, royal city, capital

Declension

m-stem declension of புரம் (puram)
singular plural
nominative
puram 		புரங்கள்
puraṅkaḷ
vocative புரமே
puramē 		புரங்களே
puraṅkaḷē
accusative புரத்தை
purattai 		புரங்களை
puraṅkaḷai
dative புரத்துக்கு
purattukku 		புரங்களுக்கு
puraṅkaḷukku
benefactive புரத்துக்காக
purattukkāka 		புரங்களுக்காக
puraṅkaḷukkāka
genitive 1 புரத்துடைய
purattuṭaiya 		புரங்களுடைய
puraṅkaḷuṭaiya
genitive 2 புரத்தின்
purattiṉ 		புரங்களின்
puraṅkaḷiṉ
locative 1 புரத்தில்
purattil 		புரங்களில்
puraṅkaḷil
locative 2 புரத்திடம்
purattiṭam 		புரங்களிடம்
puraṅkaḷiṭam
sociative 1 புரத்தோடு
purattōṭu 		புரங்களோடு
puraṅkaḷōṭu
sociative 2 புரத்துடன்
purattuṭaṉ 		புரங்களுடன்
puraṅkaḷuṭaṉ
instrumental புரத்தால்
purattāl 		புரங்களால்
puraṅkaḷāl
ablative புரத்திலிருந்து
purattiliruntu 		புரங்களிலிருந்து
puraṅkaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “புரம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.