பூங்காற்று

Tamil

Etymology

From பூ (pū, “flower, gentle, soft”) +‎ காற்று (kāṟṟu, “air, wind”).

Pronunciation

  • IPA(key): /puːŋɡaːrːɯ/, [puːŋɡaːtrɯ]

Noun

பூங்காற்று • (pūṅkāṟṟu)

  1. gentle wind
    Synonym: தென்றல் (teṉṟal)
  2. breeze that carries the scent of flowers
  3. (literary) a young woman

Declension

Declension of பூங்காற்று (pūṅkāṟṟu) (singular only)
singular plural
nominative
pūṅkāṟṟu 		-
vocative பூங்காற்றே
pūṅkāṟṟē 		-
accusative பூங்காற்றை
pūṅkāṟṟai 		-
dative பூங்காற்றுக்கு
pūṅkāṟṟukku 		-
benefactive பூங்காற்றுக்காக
pūṅkāṟṟukkāka 		-
genitive 1 பூங்காற்றுடைய
pūṅkāṟṟuṭaiya 		-
genitive 2 பூங்காற்றின்
pūṅkāṟṟiṉ 		-
locative 1 பூங்காற்றில்
pūṅkāṟṟil 		-
locative 2 பூங்காற்றிடம்
pūṅkāṟṟiṭam 		-
sociative 1 பூங்காற்றோடு
pūṅkāṟṟōṭu 		-
sociative 2 பூங்காற்றுடன்
pūṅkāṟṟuṭaṉ 		-
instrumental பூங்காற்றால்
pūṅkāṟṟāl 		-
ablative பூங்காற்றிலிருந்து
pūṅkāṟṟiliruntu 		-
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.