பேன்
Tamil
Etymology
From Proto-Dravidian *pēn.
Pronunciation
- IPA(key): /peːn/
Noun
பேன் • (pēṉ)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pēṉ |
பேன்கள் pēṉkaḷ |
| vocative | பேனே pēṉē |
பேன்களே pēṉkaḷē |
| accusative | பேனை pēṉai |
பேன்களை pēṉkaḷai |
| dative | பேனுக்கு pēṉukku |
பேன்களுக்கு pēṉkaḷukku |
| benefactive | பேனுக்காக pēṉukkāka |
பேன்களுக்காக pēṉkaḷukkāka |
| genitive 1 | பேனுடைய pēṉuṭaiya |
பேன்களுடைய pēṉkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | பேனின் pēṉiṉ |
பேன்களின் pēṉkaḷiṉ |
| locative 1 | பேனில் pēṉil |
பேன்களில் pēṉkaḷil |
| locative 2 | பேனிடம் pēṉiṭam |
பேன்களிடம் pēṉkaḷiṭam |
| sociative 1 | பேனோடு pēṉōṭu |
பேன்களோடு pēṉkaḷōṭu |
| sociative 2 | பேனுடன் pēṉuṭaṉ |
பேன்களுடன் pēṉkaḷuṭaṉ |
| instrumental | பேனால் pēṉāl |
பேன்களால் pēṉkaḷāl |
| ablative | பேனிலிருந்து pēṉiliruntu |
பேன்களிலிருந்து pēṉkaḷiliruntu |
Related terms
- ஈர் (īr)
- நமுடு (namuṭu)