மருமகன்
Tamil
Etymology
From மரு (maru, “in-law”) + மகன் (makaṉ, “son”). Cognate Kannada ಮೊಮ್ಮಗ (mommaga), Malayalam മരുമകൻ (marumakaṉ).
Pronunciation
- IPA(key): /mɐɾʊmɐɡɐn/
- IPA(key): /mɐɾʊmɐhɐn/
Audio: (file)
Noun
மருமகன் • (marumakaṉ)
- son-in-law
- Coordinate term: மருமகள் (marumakaḷ)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | marumakaṉ |
மருமகன்கள் marumakaṉkaḷ |
| vocative | மருமகனே marumakaṉē |
மருமகன்களே marumakaṉkaḷē |
| accusative | மருமகனை marumakaṉai |
மருமகன்களை marumakaṉkaḷai |
| dative | மருமகனுக்கு marumakaṉukku |
மருமகன்களுக்கு marumakaṉkaḷukku |
| benefactive | மருமகனுக்காக marumakaṉukkāka |
மருமகன்களுக்காக marumakaṉkaḷukkāka |
| genitive 1 | மருமகனுடைய marumakaṉuṭaiya |
மருமகன்களுடைய marumakaṉkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மருமகனின் marumakaṉiṉ |
மருமகன்களின் marumakaṉkaḷiṉ |
| locative 1 | மருமகனில் marumakaṉil |
மருமகன்களில் marumakaṉkaḷil |
| locative 2 | மருமகனிடம் marumakaṉiṭam |
மருமகன்களிடம் marumakaṉkaḷiṭam |
| sociative 1 | மருமகனோடு marumakaṉōṭu |
மருமகன்களோடு marumakaṉkaḷōṭu |
| sociative 2 | மருமகனுடன் marumakaṉuṭaṉ |
மருமகன்களுடன் marumakaṉkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மருமகனால் marumakaṉāl |
மருமகன்களால் marumakaṉkaḷāl |
| ablative | மருமகனிலிருந்து marumakaṉiliruntu |
மருமகன்களிலிருந்து marumakaṉkaḷiliruntu |
Descendants
- → Sinhalese: මුනුබුරු (munuburu)
References
- University of Madras (1924–1936) “மருமகன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press