மீன்
Tamil
Pronunciation
- IPA(key): /miːn/
Audio: (file)
Etymology 1
From Old Tamil 𑀫𑀻𑀷𑁆 (mīṉ), from Proto-Dravidian *mīn. Cognate with Malayalam മീൻ (mīṉ) and Kannada ಮೀನು (mīnu). Compare Sanskrit मीन (mīna), a Dravidian borrowing (whence Tamil மீனம் (mīṉam), a doublet).
Noun
மீன் • (mīṉ)
Derived terms
- சுறாமீன் (cuṟāmīṉ, “shark”)
- மீன்பிடி (mīṉpiṭi, “fishing”)
- மீன்வேட்டை (mīṉvēṭṭai)
Etymology 2
Inherited from Proto-Dravidian *miHn. Cognate with Malayalam മീൻ (mīṉ).
Noun
மீன் • (mīṉ)
- (archaic) star
- Synonyms: விண்மீன் (viṇmīṉ), நட்சத்திரம் (naṭcattiram)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mīṉ |
மீன்கள் mīṉkaḷ |
| vocative | மீனே mīṉē |
மீன்களே mīṉkaḷē |
| accusative | மீனை mīṉai |
மீன்களை mīṉkaḷai |
| dative | மீனுக்கு mīṉukku |
மீன்களுக்கு mīṉkaḷukku |
| benefactive | மீனுக்காக mīṉukkāka |
மீன்களுக்காக mīṉkaḷukkāka |
| genitive 1 | மீனுடைய mīṉuṭaiya |
மீன்களுடைய mīṉkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மீனின் mīṉiṉ |
மீன்களின் mīṉkaḷiṉ |
| locative 1 | மீனில் mīṉil |
மீன்களில் mīṉkaḷil |
| locative 2 | மீனிடம் mīṉiṭam |
மீன்களிடம் mīṉkaḷiṭam |
| sociative 1 | மீனோடு mīṉōṭu |
மீன்களோடு mīṉkaḷōṭu |
| sociative 2 | மீனுடன் mīṉuṭaṉ |
மீன்களுடன் mīṉkaḷuṭaṉ |
| instrumental | மீனால் mīṉāl |
மீன்களால் mīṉkaḷāl |
| ablative | மீனிலிருந்து mīṉiliruntu |
மீன்களிலிருந்து mīṉkaḷiliruntu |
Derived terms
- விண்மீன் (viṇmīṉ)
References
- N. Kathiraiver Pillai (1928) “மீன்”, in தமிழ் மொழி அகராதி [Tamil language dictionary] (in Tamil), Chennai: Pi. Ve. Namacivaya Mutaliyar