ரங்கு
Tamil
Etymology
Borrowed from Sanskrit रङ्ग (raṅga). Doublet of அரங்கு (araṅku) and அரங்கம் (araṅkam).
Pronunciation
- IPA(key): /ɾaŋɡɯ/
Noun
ரங்கு • (raṅku) (archaic)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | raṅku |
- |
| vocative | ரங்கே raṅkē |
- |
| accusative | ரங்கை raṅkai |
- |
| dative | ரங்குக்கு raṅkukku |
- |
| benefactive | ரங்குக்காக raṅkukkāka |
- |
| genitive 1 | ரங்குடைய raṅkuṭaiya |
- |
| genitive 2 | ரங்கின் raṅkiṉ |
- |
| locative 1 | ரங்கில் raṅkil |
- |
| locative 2 | ரங்கிடம் raṅkiṭam |
- |
| sociative 1 | ரங்கோடு raṅkōṭu |
- |
| sociative 2 | ரங்குடன் raṅkuṭaṉ |
- |
| instrumental | ரங்கால் raṅkāl |
- |
| ablative | ரங்கிலிருந்து raṅkiliruntu |
- |