வன்மை
Tamil
Etymology
From வன் (vaṉ, from வல் (val)) + -மை (-mai).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋanmai/
Noun
வன்மை • (vaṉmai)
- forcefulness; violence; vehemence; firmness
- hardness, severity
- anger
- synonym of வன்சொல் (vaṉcol)
- strength
- Synonym: வலிமை (valimai)
- skill, ability, power
- Synonym: ஆற்றல் (āṟṟal)
- (rare) thought, attention
- (grammar, phonetics) hard consonant
- Synonym: வல்லெழுத்து (valleḻuttu)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vaṉmai |
வன்மைகள் vaṉmaikaḷ |
| vocative | வன்மையே vaṉmaiyē |
வன்மைகளே vaṉmaikaḷē |
| accusative | வன்மையை vaṉmaiyai |
வன்மைகளை vaṉmaikaḷai |
| dative | வன்மைக்கு vaṉmaikku |
வன்மைகளுக்கு vaṉmaikaḷukku |
| benefactive | வன்மைக்காக vaṉmaikkāka |
வன்மைகளுக்காக vaṉmaikaḷukkāka |
| genitive 1 | வன்மையுடைய vaṉmaiyuṭaiya |
வன்மைகளுடைய vaṉmaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வன்மையின் vaṉmaiyiṉ |
வன்மைகளின் vaṉmaikaḷiṉ |
| locative 1 | வன்மையில் vaṉmaiyil |
வன்மைகளில் vaṉmaikaḷil |
| locative 2 | வன்மையிடம் vaṉmaiyiṭam |
வன்மைகளிடம் vaṉmaikaḷiṭam |
| sociative 1 | வன்மையோடு vaṉmaiyōṭu |
வன்மைகளோடு vaṉmaikaḷōṭu |
| sociative 2 | வன்மையுடன் vaṉmaiyuṭaṉ |
வன்மைகளுடன் vaṉmaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | வன்மையால் vaṉmaiyāl |
வன்மைகளால் vaṉmaikaḷāl |
| ablative | வன்மையிலிருந்து vaṉmaiyiliruntu |
வன்மைகளிலிருந்து vaṉmaikaḷiliruntu |
| Adjective forms of வன்மை |
|---|
| வன்மையான (vaṉmaiyāṉa) |
| வன்மையாக (vaṉmaiyāka)* |
| * forms that may be used adverbially. |
References
- University of Madras (1924–1936) “வன்மை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
- S. Ramakrishnan (1992) “வன்மை”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]