வரத்து
Tamil
Etymology
From வர (vara, “to come, to enter”) + -த்து (-ttu).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋɐɾɐt̪ːʊ/, [ʋɐɾɐt̪ːɯ]
Noun
வரத்து • (varattu)
- advent, coming in
- inlet or source of water supply (as to a tank)
- income, receipts, perquisite
- credit, entry in an account
- increase
- limit, boundary
- genealogy, lineage
- order
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | varattu |
வரத்துகள் varattukaḷ |
| vocative | வரத்தே varattē |
வரத்துகளே varattukaḷē |
| accusative | வரத்தை varattai |
வரத்துகளை varattukaḷai |
| dative | வரத்துக்கு varattukku |
வரத்துகளுக்கு varattukaḷukku |
| benefactive | வரத்துக்காக varattukkāka |
வரத்துகளுக்காக varattukaḷukkāka |
| genitive 1 | வரத்துடைய varattuṭaiya |
வரத்துகளுடைய varattukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வரத்தின் varattiṉ |
வரத்துகளின் varattukaḷiṉ |
| locative 1 | வரத்தில் varattil |
வரத்துகளில் varattukaḷil |
| locative 2 | வரத்திடம் varattiṭam |
வரத்துகளிடம் varattukaḷiṭam |
| sociative 1 | வரத்தோடு varattōṭu |
வரத்துகளோடு varattukaḷōṭu |
| sociative 2 | வரத்துடன் varattuṭaṉ |
வரத்துகளுடன் varattukaḷuṭaṉ |
| instrumental | வரத்தால் varattāl |
வரத்துகளால் varattukaḷāl |
| ablative | வரத்திலிருந்து varattiliruntu |
வரத்துகளிலிருந்து varattukaḷiliruntu |
Derived terms
- போக்குவரத்து (pōkkuvarattu)
References
- University of Madras (1924–1936) “வரத்து”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press