வானவர்
Tamil
Etymology
From வான் (vāṉ) + அவர் (avar).
Pronunciation
- IPA(key): /ʋaːnaʋaɾ/
Noun
வானவர் • (vāṉavar)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | vāṉavar |
வானவர்கள் vāṉavarkaḷ |
| vocative | வானவரே vāṉavarē |
வானவர்களே vāṉavarkaḷē |
| accusative | வானவரை vāṉavarai |
வானவர்களை vāṉavarkaḷai |
| dative | வானவருக்கு vāṉavarukku |
வானவர்களுக்கு vāṉavarkaḷukku |
| benefactive | வானவருக்காக vāṉavarukkāka |
வானவர்களுக்காக vāṉavarkaḷukkāka |
| genitive 1 | வானவருடைய vāṉavaruṭaiya |
வானவர்களுடைய vāṉavarkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | வானவரின் vāṉavariṉ |
வானவர்களின் vāṉavarkaḷiṉ |
| locative 1 | வானவரில் vāṉavaril |
வானவர்களில் vāṉavarkaḷil |
| locative 2 | வானவரிடம் vāṉavariṭam |
வானவர்களிடம் vāṉavarkaḷiṭam |
| sociative 1 | வானவரோடு vāṉavarōṭu |
வானவர்களோடு vāṉavarkaḷōṭu |
| sociative 2 | வானவருடன் vāṉavaruṭaṉ |
வானவர்களுடன் vāṉavarkaḷuṭaṉ |
| instrumental | வானவரால் vāṉavarāl |
வானவர்களால் vāṉavarkaḷāl |
| ablative | வானவரிலிருந்து vāṉavariliruntu |
வானவர்களிலிருந்து vāṉavarkaḷiliruntu |
References
- N. Kathiraiver Pillai (1928) “வானவர்”, in தமிழ் மொழி அகராதி [Tamil language dictionary] (in Tamil), Chennai: Pi. Ve. Namacivaya Mutaliyar