விபுலம்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit विपुल (vipula). Doublet of விபுலை (vipulai).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʋibulam/

Noun

விபுலம் • (vipulam)

  1. extent, expanse
  2. breadth, width
  3. greatness

Declension

m-stem declension of விபுலம் (vipulam)
singular plural
nominative
vipulam 		விபுலங்கள்
vipulaṅkaḷ
vocative விபுலமே
vipulamē 		விபுலங்களே
vipulaṅkaḷē
accusative விபுலத்தை
vipulattai 		விபுலங்களை
vipulaṅkaḷai
dative விபுலத்துக்கு
vipulattukku 		விபுலங்களுக்கு
vipulaṅkaḷukku
benefactive விபுலத்துக்காக
vipulattukkāka 		விபுலங்களுக்காக
vipulaṅkaḷukkāka
genitive 1 விபுலத்துடைய
vipulattuṭaiya 		விபுலங்களுடைய
vipulaṅkaḷuṭaiya
genitive 2 விபுலத்தின்
vipulattiṉ 		விபுலங்களின்
vipulaṅkaḷiṉ
locative 1 விபுலத்தில்
vipulattil 		விபுலங்களில்
vipulaṅkaḷil
locative 2 விபுலத்திடம்
vipulattiṭam 		விபுலங்களிடம்
vipulaṅkaḷiṭam
sociative 1 விபுலத்தோடு
vipulattōṭu 		விபுலங்களோடு
vipulaṅkaḷōṭu
sociative 2 விபுலத்துடன்
vipulattuṭaṉ 		விபுலங்களுடன்
vipulaṅkaḷuṭaṉ
instrumental விபுலத்தால்
vipulattāl 		விபுலங்களால்
vipulaṅkaḷāl
ablative விபுலத்திலிருந்து
vipulattiliruntu 		விபுலங்களிலிருந்து
vipulaṅkaḷiliruntu

Proper noun

விபுலம் • (vipulam)

  1. (Buddhism) Mount Meru
  2. the Himalayas

Declension

m-stem declension of விபுலம் (vipulam) (singular only)
singular plural
nominative
vipulam 		-
vocative விபுலமே
vipulamē 		-
accusative விபுலத்தை
vipulattai 		-
dative விபுலத்துக்கு
vipulattukku 		-
benefactive விபுலத்துக்காக
vipulattukkāka 		-
genitive 1 விபுலத்துடைய
vipulattuṭaiya 		-
genitive 2 விபுலத்தின்
vipulattiṉ 		-
locative 1 விபுலத்தில்
vipulattil 		-
locative 2 விபுலத்திடம்
vipulattiṭam 		-
sociative 1 விபுலத்தோடு
vipulattōṭu 		-
sociative 2 விபுலத்துடன்
vipulattuṭaṉ 		-
instrumental விபுலத்தால்
vipulattāl 		-
ablative விபுலத்திலிருந்து
vipulattiliruntu 		-
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.