வீரன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit वीर (vīra).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʋiːɾan/

Noun

வீரன் • (vīraṉ)

  1. hero, soldier, warrior
    Synonyms: தலைவன் (talaivaṉ), நாயகன் (nāyakaṉ), தீரன் (tīraṉ), போராளி (pōrāḷi)

Declension

ṉ-stem declension of வீரன் (vīraṉ)
singular plural
nominative
vīraṉ 		வீரர்கள்
vīrarkaḷ
vocative வீரனே
vīraṉē 		வீரர்களே
vīrarkaḷē
accusative வீரனை
vīraṉai 		வீரர்களை
vīrarkaḷai
dative வீரனுக்கு
vīraṉukku 		வீரர்களுக்கு
vīrarkaḷukku
benefactive வீரனுக்காக
vīraṉukkāka 		வீரர்களுக்காக
vīrarkaḷukkāka
genitive 1 வீரனுடைய
vīraṉuṭaiya 		வீரர்களுடைய
vīrarkaḷuṭaiya
genitive 2 வீரனின்
vīraṉiṉ 		வீரர்களின்
vīrarkaḷiṉ
locative 1 வீரனில்
vīraṉil 		வீரர்களில்
vīrarkaḷil
locative 2 வீரனிடம்
vīraṉiṭam 		வீரர்களிடம்
vīrarkaḷiṭam
sociative 1 வீரனோடு
vīraṉōṭu 		வீரர்களோடு
vīrarkaḷōṭu
sociative 2 வீரனுடன்
vīraṉuṭaṉ 		வீரர்களுடன்
vīrarkaḷuṭaṉ
instrumental வீரனால்
vīraṉāl 		வீரர்களால்
vīrarkaḷāl
ablative வீரனிலிருந்து
vīraṉiliruntu 		வீரர்களிலிருந்து
vīrarkaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “வீரன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.