வெண்பா

Tamil

Etymology

Compound of வெண் (veṇ, “white, pure, untainted”, from வெண்மை (veṇmai)) +‎ பா (pā, “stanza, line”).

Pronunciation

IPA^(key): /ʋeɳbaː/
Audio: (file)

Noun

வெண்பா • (veṇpā) (plural வெண்பாக்கள்)

(poetry, grammar) one of the four major poetic metres of Tamil prosody
Synonym: யாப்பு (yāppu)
a kind of white bread

Declension

ā-stem declension of வெண்பா (veṇpā)
	singular	plural
nominative	veṇpā	வெண்பாக்கள் veṇpākkaḷ
vocative	வெண்பாவே veṇpāvē	வெண்பாக்களே veṇpākkaḷē
accusative	வெண்பாவை veṇpāvai	வெண்பாக்களை veṇpākkaḷai
dative	வெண்பாவுக்கு veṇpāvukku	வெண்பாக்களுக்கு veṇpākkaḷukku
benefactive	வெண்பாவுக்காக veṇpāvukkāka	வெண்பாக்களுக்காக veṇpākkaḷukkāka
genitive 1	வெண்பாவுடைய veṇpāvuṭaiya	வெண்பாக்களுடைய veṇpākkaḷuṭaiya
genitive 2	வெண்பாவின் veṇpāviṉ	வெண்பாக்களின் veṇpākkaḷiṉ
locative 1	வெண்பாவில் veṇpāvil	வெண்பாக்களில் veṇpākkaḷil
locative 2	வெண்பாவிடம் veṇpāviṭam	வெண்பாக்களிடம் veṇpākkaḷiṭam
sociative 1	வெண்பாவோடு veṇpāvōṭu	வெண்பாக்களோடு veṇpākkaḷōṭu
sociative 2	வெண்பாவுடன் veṇpāvuṭaṉ	வெண்பாக்களுடன் veṇpākkaḷuṭaṉ
instrumental	வெண்பாவால் veṇpāvāl	வெண்பாக்களால் veṇpākkaḷāl
ablative	வெண்பாவிலிருந்து veṇpāviliruntu	வெண்பாக்களிலிருந்து veṇpākkaḷiliruntu

Proper noun

வெண்பா • (veṇpā)

a female given name from Tamil

Declension

ā-stem declension of வெண்பா (veṇpā) (singular only)
	singular	plural
nominative	veṇpā	-
vocative	வெண்பாவே veṇpāvē	-
accusative	வெண்பாவை veṇpāvai	-
dative	வெண்பாவுக்கு veṇpāvukku	-
benefactive	வெண்பாவுக்காக veṇpāvukkāka	-
genitive 1	வெண்பாவுடைய veṇpāvuṭaiya	-
genitive 2	வெண்பாவின் veṇpāviṉ	-
locative 1	வெண்பாவில் veṇpāvil	-
locative 2	வெண்பாவிடம் veṇpāviṭam	-
sociative 1	வெண்பாவோடு veṇpāvōṭu	-
sociative 2	வெண்பாவுடன் veṇpāvuṭaṉ	-
instrumental	வெண்பாவால் veṇpāvāl	-
ablative	வெண்பாவிலிருந்து veṇpāviliruntu	-

References

University of Madras (1924–1936) “வெண்பா”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press