సూర్యుడు
See also: సూర్యుఁడు
Telugu
Alternative forms
- సూరీడు (sūrīḍu), సూర్యుఁడు (sūryun̆ḍu)
Etymology
From Sanskrit सूर्य (sūrya, “sun”) + -డు (-ḍu).
Proper noun
సూర్యుడు • (sūryuḍu) m
- Sun (the star at the centre of the Solar System)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | సూర్యుడు (sūryuḍu) | సూర్యులు (sūryulu) |
| accusative | సూర్యుని (sūryuni) | సూర్యుల (sūryula) |
| instrumental | సూర్యునితో (sūryunitō) | సూర్యులతో (sūryulatō) |
| dative | సూర్యునికొరకు (sūryunikoraku) | సూర్యులకొరకు (sūryulakoraku) |
| ablative | సూర్యునివలన (sūryunivalana) | సూర్యులవలన (sūryulavalana) |
| genitive | సూర్యునియొక్క (sūryuniyokka) | సూర్యులయొక్క (sūryulayokka) |
| locative | సూర్యునియందు (sūryuniyandu) | సూర్యులయందు (sūryulayandu) |
| vocative | ఓ సూర్యా (ō sūryā) | ఓ సూర్యులారా (ō sūryulārā) |
Derived terms
- సూర్యకాంతము (sūryakāntamu)
- సూర్యగణము (sūryagaṇamu)
- సూర్యగుమ్మడి (sūryagummaḍi)
- సూర్యగ్రహణము (sūryagrahaṇamu)
- సూర్యచంద్రులు (sūryacandrulu)
- సూర్యపుత్రుడు (sūryaputruḍu)
- సూర్యరశ్మి (sūryaraśmi)
Further reading
- "సూర్యుడు" in Charles Philip Brown (1903) A Telugu-English dictionary, Madras: Promoting Christian Knowledge, page 1356