ಧಿಕ್ಕಾರ

Kannada

Etymology

Learned borrowing from Sanskrit धिक्कार (dhikkāra).

Pronunciation

  • IPA(key): /d̪ʱikkaːɾɐ/

Noun

ಧಿಕ್ಕಾರ • (dhikkāra)

  1. reproach, censure; contemptuous, disrespectful treatment

Declension

Declension of ಧಿಕ್ಕಾರವು (dhikkāravu)
singular plural
nominative ಧಿಕ್ಕಾರವು (dhikkāravu) ಧಿಕ್ಕಾರಗಳು (dhikkāragaḷu)
accusative ಧಿಕ್ಕಾರವನ್ನು (dhikkāravannu) ಧಿಕ್ಕಾರಗಳನ್ನು (dhikkāragaḷannu)
instrumental ಧಿಕ್ಕಾರದಿಂದ (dhikkāradinda) ಧಿಕ್ಕಾರಗಳಿಂದ (dhikkāragaḷinda)
dative ಧಿಕ್ಕಾರಕ್ಕೆ (dhikkārakke) ಧಿಕ್ಕಾರಗಳಿಗೆ (dhikkāragaḷige)
genitive ಧಿಕ್ಕಾರದ (dhikkārada) ಧಿಕ್ಕಾರಗಳ (dhikkāragaḷa)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.