പന്നി
Malayalam
Etymology
Inherited from Proto-Dravidian *panṯi (“pig”). Cognate with Kannada ಹಂದಿ (handi), Kui (India) ପଜି (paji), Kodava ಪಂದಿ (pandi), Gondi పద్ది (paddi), Tamil பன்னி (paṉṉi), Tamil பன்றி (paṉṟi), Tulu ಪಂಜಿ (pañji) and Telugu పంది (pandi).
Pronunciation
- IPA(key): /pɐn̪n̪i/
Audio: (file)
Noun
പന്നി • (panni)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | പന്നി (panni) | പന്നികൾ (pannikaḷ) |
| vocative | പന്നീ (pannī) | പന്നികളേ (pannikaḷē) |
| accusative | പന്നിയെ (panniye) | പന്നികളെ (pannikaḷe) |
| dative | പന്നിയ്ക്ക് (panniykkŭ) | പന്നികൾക്ക് (pannikaḷkkŭ) |
| genitive | പന്നിയുടെ (panniyuṭe) | പന്നികളുടെ (pannikaḷuṭe) |
| locative | പന്നിയിൽ (panniyil) | പന്നികളിൽ (pannikaḷil) |
| sociative | പന്നിയോട് (panniyōṭŭ) | പന്നികളോട് (pannikaḷōṭŭ) |
| instrumental | പന്നിയാൽ (panniyāl) | പന്നികളാൽ (pannikaḷāl) |
Derived terms
- കാട്ടുപന്നി (kāṭṭupanni)
- പന്നിക്കുട്ടി (pannikkuṭṭi)
- പന്നിക്കുഴി (pannikkuḻi)
- പന്നിയിറച്ചി (panniyiṟacci)
- പന്നിയെലി (panniyeli)
- മുള്ളൻപന്നി (muḷḷaṉpanni)
References
- Gundert, Hermann (1872) “പന്നി”, in A Malayalam and English dictionary, Mangalore, London: C. Stolz; Trübner & Co.
- Warrier, M. I. (2008) “പന്നി”, in Malayalam-English Dictionary (in Malayalam), 22nd edition, Kottayam: DC Books