Thai
Etymology
Compare Persian خنجر (“khanjar”) and Chinese 干將 (Gānjiāng, “ganjiang”).[1]
Pronunciation
| Orthographic | กั้นหยั่น k ạ ˆ n h y ạ ˋ n |
| Phonemic | กั้น-หฺยั่น k ạ ˆ n – h ̥ y ạ ˋ n |
| Romanization | Paiboon | gân-yàn |
|---|
| Royal Institute | kan-yan |
| (standard) IPA(key) | /kan˥˩.jan˨˩/(R) |
Noun
กั้นหยั่น • (gân-yàn) (classifier เล่ม)
- (archaic) double-edged knife carried on the waist, usually as a symbol of rank or dignity.[1]
References
- ↑ 1.0 1.1 ราชบัณฑิตยสภา (2020) พจนานุกรมโบราณศัพท์ ฉบับราชบัณฑิตยสภา (in Thai), กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, →ISBN, page 33: “กั้นหยั่น (เทียบ เปอร์. khanjar = มีดสองคม; จ. กานเจี้ยง, กังเจี่ยง = มีดสองคม) น. มีดสองคม...เป็นอาวุธใช้เหน็บเอว...”