พายุฝนฟ้าคะนอง

Thai

Etymology

From พายุ (paa-yú, “storm”) +‎ ฝน (fǒn, “rain”) +‎ ฟ้า (fáa, “air”) +‎ คะนอง (ká-nɔɔng, “wild”).

Pronunciation

Orthographicพายุฝนฟ้าคะนอง
b ā y u f n v ˆ ā g a n ɒ ŋ
Phonemic
พา-ยุ-ฝน-ฟ้า-คะ-นอง
b ā – y u – f n – v ˆ ā – g a – n ɒ ŋ
RomanizationPaiboonpaa-yú-fǒn-fáa-ká-nɔɔng
Royal Institutepha-yu-fon-fa-kha-nong
(standard) IPA(key)/pʰaː˧.ju˦˥.fon˩˩˦.faː˦˥.kʰa˦˥.nɔːŋ˧/(R)

Noun

พายุฝนฟ้าคะนอง • (paa-yú-fǒn-fáa-ká-nɔɔng)

  1. thunderstorm.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.