สิ้นชีวิต

Thai

Etymology

From สิ้น (sîn, “to come to an end; to lose; to have no more”) +‎ ชีวิต (chii-wít, “life”).

Pronunciation

Orthographicสิ้นชีวิต
s i ˆ n d͡ʑ ī w i t
Phonemic
สิ้น-ชี-วิด
s i ˆ n – d͡ʑ ī – w i ɗ
RomanizationPaiboonsîn-chii-wít
Royal Institutesin-chi-wit
(standard) IPA(key)/sin˥˩.t͡ɕʰiː˧.wit̚˦˥/(R)

Verb

สิ้นชีวิต • (sîn-chii-wít) (abstract noun การสิ้นชีวิต)

  1. (humble) to die.
  • สิ้นกรรม
  • สิ้นใจ (sîn-jai)
  • สิ้นชีพ
  • สิ้นชีพิตักษัย
  • สิ้นชีวัน
  • สิ้นชีวา
  • สิ้นชีวี
  • สิ้นบุญ (sîn-bun)
  • สิ้นพระชนม์
  • สิ้นลม
  • สิ้นเวร
  • สิ้นอายุ
  • สิ้นอายุขัย
  • เสียชีวิต (sǐia-chii-wít)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.