หูชั้นกลาง

Thai

Etymology

หู (hǔu, “ear”) +‎ ชั้น (chán, “layer”) +‎ กลาง (glaang, “middle”).

Pronunciation

Orthographicหูชั้นกลาง
h ū d͡ʑ ạ ˆ n k l ā ŋ
Phonemic
หู-ชั้น-กฺลาง
h ū – d͡ʑ ạ ˆ n – k ̥ l ā ŋ
RomanizationPaiboonhǔu-chán-glaang
Royal Institutehu-chan-klang
(standard) IPA(key)/huː˩˩˦.t͡ɕʰan˦˥.klaːŋ˧/(R)

Noun

หูชั้นกลาง • (hǔu-chán-glaang)

  1. (anatomy) middle ear
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.