เป่ย์จิง

Thai

Etymology

Learned borrowing from Mandarin 北京 (Běijīng).

Pronunciation

Orthographicเป่ย์จิง
e p ˋ y ʻ t͡ɕ i ŋ
Phonemic
เป่-จิง
e p ˋ – t͡ɕ i ŋ
RomanizationPaiboonbpèe-jing
Royal Institutepe-ching
(standard) IPA(key)/peː˨˩.t͡ɕiŋ˧/(R)

Proper noun

เป่ย์จิง • (bpèe-jing)

  1. (rare) alternative form of ปักกิ่ง (bpàk-gìng): Beijing