แก้วมังกร

Thai

Etymology

From แก้ว (gɛ̂ɛo, “any clear, transparent substance, as glass, crystal, pearl, etc”) +‎ มังกร (mang-gɔɔn, “dragon”); coined in 1998 by Kasetsart University lecturer Suraphong Kosiyachinda (สุรพงษ์ โกสิยะจินดา) as a calque of English dragon fruit[1] and perhaps from the fact that the fruit looks like the dragon's pearl in Chinese mythology.

Pronunciation

Orthographicแก้วมังกร
æ k ˆ w m ạ ŋ k r
Phonemic
แก้ว-มัง-กอน
æ k ˆ w – m ạ ŋ – k ɒ n
RomanizationPaiboongɛ̂ɛo-mang-gɔɔn
Royal Institutekaeo-mang-kon
(standard) IPA(key)/kɛːw˥˩.maŋ˧.kɔːn˧/(R)

Noun

แก้วมังกร • (gɛ̂ɛo-mang-gɔɔn)

  1. dragon fruit.

References

  1. ^ โครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน (n.d.) “ความเป็นมาของชื่อแก้วมังกร”, in สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ / เล่มที่ ๓๘ / เรื่องที่ ๔ แก้วมังกร‎[1] (in Thai), Bangkok: โครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน, retrieved 13 May 2019
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.