โก่ง
Thai
Etymology
From Proto-Mon-Khmer *koŋ (“to bend; to be bent”). Cognate with Khmer កោង (kaong). Doublet of ก่ง (gòng), ก้งโค้ง, โกง (goong), โก้งโค้ง, and โค้ง (kóong).
Pronunciation
| Orthographic/Phonemic | โก่ง o k ˋ ŋ | |
|---|---|---|
| Romanization | Paiboon | gòong |
| Royal Institute | kong | |
| (standard) IPA(key) | /koːŋ˨˩/(R) | |
Verb
โก่ง • (gòong) (abstract noun การโก่ง)