ကင်း

Burmese

Pronunciation

  • IPA(key): /kɪ́ɴ/
  • Romanization: MLCTS: kang: • ALA-LC: kaṅʻʺ • BGN/PCGN: kin: • Okell: kìñ

Etymology 1

Verb

ကင်း • (kang:)

  1. to be free from, without
  2. to keep away from, stay away from
Derived terms
  • ကင်းကွာ (kang:kwa)
  • ကင်းငြိမ်း (kang:ngrim:)
  • ကင်းစင် (kang:cang)
  • ကင်းပ (kang:pa.)
  • ကင်းရှင်း (kang:hrang:)
  • ကင်းလွတ် (kang:lwat)
  • ကင်းလွတ်ကုန် (kang:lwatkun)
  • ကင်းလွတ်ခွင့် (kang:lwathkwang.)
  • ကင်းဝေး (kang:we:)
  • ကွေကင်း (kwekang:)
  • ခြောက်ပြစ်ကင်းသဲလဲစင် (hkraukprackang:sai:lai:cang)
  • စိုးရိမ်မကင်းဖြစ် (cui:rimma.kang:hprac)
  • ဆွေရိပ်မကင်းမျိုးရိပ်မကင်း (hcweripma.kang:myui:ripma.kang:)
  • ပျောက်ကင်း (pyaukkang:)
  • ဘေးကင်းရန်ကင်း (bhe:kang:rankang:)
  • မကင်းတရား (ma.kang:ta.ra:)
  • မကင်းရာမကင်းကြောင်း (ma.kang:rama.kang:kraung:)
  • မလွှဲမကင်းသာ (ma.hlwai:ma.kang:sa)
  • လွတ်ကင်း (lwatkang:)
  • ဝန်ကင်း (wankang:)
  • သင်္ကာမကင်း (sangkama.kang:)
  • အန္တရာယ်ကင်း (anta.raykang:)

Etymology 2

Verb

ကင်း • (kang:)

  1. to begin to fruit
Derived terms
  • ဒယ်အိုးကင်း (daiui:kang:)
  • နားကင်း (na:kang:)
  • မွေးကင်းစ (mwe:kang:ca.)
  • သရက်ကင်း (sa.rakkang:)
  • သီးကင်း (si:kang:)
  • ဥသေးပေါက်ကင်း (u.se:paukkang:)

Etymology 3

Borrowed from English king.

Noun

ကင်း • (kang:)

  1. king (in a playing card game)

Etymology 4

Noun

ကင်း • (kang:)

  1. general term for centipede and scorpions, also used in the names of other creatures
Derived terms
  • ကင်းခြေများ (kang:hkre-mya:)
  • ကင်းစီး (kang:ci:)
  • ကင်းစုန်း (kang:cun:)
  • ကင်းနားသန် (kang:na:san)
  • ကင်းပုစွန် (kang:pu.cwan)
  • ကင်းမြီးကောက် (kang:mri:kauk)
  • ကင်းမလက်မည်း (kang:ma.lakmany:)
  • ကင်းမွန် (kang:mwan)
  • ကင်းလိပ်ချော (kang:liphkyau:)
  • ကရွတ်ကင်းလျှောက် (ka.rwatkang:hlyauk)
  • မြွေပါးကင်းပါး (mrwepa:kang:pa:)
  • မြွေပူရာကင်းမှောင့် (mrwepurakang:hmaung.)
  • မှန်ကင်း (hmankang:)
  • မုန့်အိုးကင်းကပ် (mun.ui:kang:kap)
  • လေကင်း (lekang:)
  • ဝက်စွယ်ကင်းပိတ် (wakcwaikang:pit)
  • အိုးကင်း (ui:kang:)
  • အိုးကင်းကပ် (ui:kang:kap)
  • အိုးကင်းပူတိုက် (ui:kang:putuik)
  • အိုးကင်းပဲ့ (ui:kang:pai.)
  • ဦးကင်း (u:kang:)

Etymology 5

Noun

ကင်း • (kang:)

  1. patrol, guard, picket
  2. outpost
  3. post for collecting custom duties
Derived terms
  • ကင်းစမ်းထိုး (kang:cam:htui:)
  • ကင်းစမ်းလေ (kang:cam:le)
  • ကင်းစောင့် (kang:caung.)
  • ကင်းတို (kang:tui)
  • ကင်းတဲ (kang:tai:)
  • ကင်းထောက် (kang:htauk)
  • ကင်းပုန်း (kang:pun:)
  • ကင်းရှည် (kang:hrany)
  • ကင်းလှည့် (kang:hlany.)
  • ကင်းဝပ် (kang:wap)
  • ကင်းသမား (kang:sa.ma:)
  • တိုက်ကင်း (tuikkang:)
  • ထောက်ကင်း (htaukkang:)
  • မီးကင်း (mi:kang:)
  • ရဲကင်း (rai:kang:)
  • လှည့်ကင်း (hlany.kang:)

References

  1. ^ Luce, G. H. (1981) “-AṄ Finals (4. to be Parted from)”, in A Comparative Word-List of Old Burmese, Chinese and Tibetan, London: School of Oriental and African Studies, University of London, →ISBN, page 70
  2. ^ Luce, G. H. (1981) “-AṄ Finals (3. Centipede, Scorpion)”, in A Comparative Word-List of Old Burmese, Chinese and Tibetan, London: School of Oriental and African Studies, University of London, →ISBN, page 70

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.