ထိပ်

Burmese

Etymology

Pronunciation

  • IPA(key): /tʰeɪʔ/
  • Romanization: MLCTS: htip • ALA-LC: thipʻ • BGN/PCGN: hteik • Okell: hteiʔ

Noun

ထိပ် • (htip)

  1. crown of head
  2. summit, top
  3. tip (of finger or toe)
  4. edge (of a shore)

Derived terms

  • ငယ်ထိပ် (ngaihtip)
  • တောင်ထိပ် (taunghtip)
  • တောင်ထိပ်ပန်း (taunghtippan:)
  • ထိပ်ကပ်နာ (htipkapna)
  • ထိပ်ဆံကြိုး (htiphcamkrui:)
  • ထိပ်တန်း (htiptan:)
  • ထိပ်တိုက် (htiptuik)
  • ထိပ်ပြောင် (htippraung)
  • ထိပ်ပေါက် (htippauk)
  • ထိပ်ဖျား (htiphpya:)
  • ထိပ်ဖူး (htiphpu:)
  • ထိပ်ဝ (htip-wa.)
  • ထိပ်သီး (htipsi:)
  • အထွတ်အထိပ် (a.htwat-a.htip)
  • ဦးထိပ် (u:htip)
  • ဦးထိပ်ထား (u:htiphta:)

References

  1. ^ Luce, G. H. (1981) “-IP Finals (41. Top (of head); Summit (of mt.)”, in A Comparative Word-List of Old Burmese, Chinese and Tibetan, London: School of Oriental and African Studies, University of London, →ISBN, page 38

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.