ထွန်

See also: ထွန်း

Burmese

Etymology

Inherited from Old Burmese ထောန် (thon),[1] with further origin unclear. Luce 1981's tentative comparison of Old Chinese 爰 (OC *ɢʷan), with the archaic sense of "drooping slowly", is phonetically unconvincing, while the word is not given etymology by STEDT (thwan "harrow").

Pronunciation

  • IPA(key): /tʰʊ̀ɴ/
  • Romanization: MLCTS: htwan • ALA-LC: thvanʻ • BGN/PCGN: htun • Okell: htuñ

Verb

ထွန် • (htwan)

  1. to harrow, till, plow

Noun

ထွန် • (htwan)

  1. harrow

Derived terms

  • ကကြီးထွန် (ka.kri:htwan)
  • တစ်တုံးထွန် (tactum:htwan)
  • ထွန်ကြောင်း (htwankraung:)
  • ထွန်ချေး (htwanhkye:)
  • ထွန်ချေးခါ (htwanhkye:hka)
  • ထွန်ခြစ် (htwanhkrac)
  • ထွန်စက် (htwancak)
  • ထွန်စာ (htwanca)
  • ထွန်ညှင်းကွင်း (htwanhnyang:kwang:)
  • ထွန်ညှင်းငုတ် (htwanhnyang:ngut)
  • ထွန်တုံး (htwantum:)
  • ထွန်တုံးပိတ် (htwantum:pit)
  • ထွန်ယက် (htwan-yak)
  • ထွန်ရေး (htwanre:)
  • ထွန်ရေးငင် (htwanre:ngang)
  • ထွန်သန် (htwansan)
  • ထွန်သွား (htwanswa:)
  • လယ်ထွန် (laihtwan)
  • လယ်ထွန်မင်္ဂလာ (laihtwanmangga.la)

References

  1. ^ Hill, Nathan W. "Evolution of the Burmese vowel system." Transactions of the Philological Society 110.1 (2012): 64-79.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.