မိန့်

Burmese

Etymology

From Proto-Sino-Tibetan *r-miŋ (name; to order, command) (STEDT); cognate with Old Chinese (OC *mreŋs, “order, command”).

Pronunciation

  • IPA(key): /mḛɪɴ/
  • Romanization: MLCTS: min. • ALA-LC: minʻʹ • BGN/PCGN: mein. • Okell: meíñ

Verb

မိန့် • (min.)

  1. (honorific, of royalty and monks) to speak, say

Synonyms

Derived terms

  • ကြိုးမိန့်ပေး (krui:min.pe:)
  • ခွင့်ပြုမိန့် (hkwang.pru.min.)
  • နှုတ်မိန့် (hnutmin.)
  • မင်းမိန့် (mang:min.)
  • မိန့်ကြား (min.kra:)
  • မိန့်ခွန်း (min.hkwan:)
  • မိန့်မြွက် (min.mrwak)
  • မိန့်ဟ (min.ha.)
  • လွှတ်မိန့် (hlwatmin.)
  • အမိန့် (a.min.)

Further reading