မောင်

See also: မောင်း

Burmese

Etymology

Pronunciation

  • IPA(key): /màʊɴ/
  • Romanization: MLCTS: maung • ALA-LC: moṅʻ • BGN/PCGN: maung • Okell: mauñ

Noun

မောင် • (maung)

  1. younger brother (of a female)
  2. titleholder of a bodybuilding contest
  3. (honorific) term of endearment to a younger male; form of address to younger man used by women
  4. title prefixed to the proper name of a male

Derived terms

  • ဇနီးမောင်နှံ (ja.ni:maunghnam)
  • ဖေတော့မောင်တော့ (hpetau.maungtau.)
  • မိဘမောင်ဖား (mi.bha.maunghpa:)
  • မောင်ကြီး (maungkri:)
  • မောင်စုံနှမစုံမွေး (maungcumhna.ma.cummwe:)
  • မောင်နှံ (maunghnam)
  • မောင်နှမ (maunghna.ma.)
  • မောင်ဖွား (maunghpwa:)
  • မောင်ဖား (maunghpa:)
  • မောင်ဘွဲ့ (maungbhwai.)
  • မောင်မခေါ်ပဲ (maungma.hkaupai:)
  • မောင်မင်း (maungmang:)
  • မောင်မင်းကြီးသား (maungmang:kri:sa:)
  • မောင်မယ် (maungmai)
  • မောင်မောင်ဘဘလုပ် (maungmaungbha.bha.lup)
  • မောင်ရင် (maung-rang)
  • မောင်ရင်ငို (maung-rangngui)
  • မောင်ရင်ပြန်ချိန် (maung-rangpranhkyin)
  • မောင်ရှင် (maunghrang)
  • မောင်ရှင်ဆိုင်းထမ်း (maunghranghcuing:htam:)
  • မောင်ရှင်လောင်း (maunghranglaung:)
  • မောင်လည်နှမလည် (maunglanyhna.ma.lany)
  • လေယာဉ်မောင် (leyanymaung)
  • သမီးမောင်နှံ (sa.mi:maunghnam)

See also

References

  1. ^ Luce, G. H. (1981) “-OṄ Finals (64. Brother (of a woman)”, in A Comparative Word-List of Old Burmese, Chinese and Tibetan, London: School of Oriental and African Studies, University of London, →ISBN, page 87

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.