ဟောင်း

See also: ဟင်း

Burmese

Etymology

Pronunciation

  • IPA(key): /háʊɴ/
  • Romanization: MLCTS: haung: • ALA-LC: hoṅʻʺ • BGN/PCGN: haung: • Okell: haùñ

Adjective

ဟောင်း • (haung:)

  1. old (of an object, concept, etc.: having existed for a relatively long period of time), ancient
  2. out-of-date, used
  3. past

Synonyms

Derived terms

  • ခေတ်ဟောင်း (hkethaung:)
  • စကားဟောင်း (ca.ka:haung:)
  • စစ်မှုထမ်းဟောင်း (cachmu.htam:haung:)
  • ထုံးဟောင်း (htum:haung:)
  • ဘဝဟောင်း (bha.wa.haung:)
  • ရှေးဖြစ်ဟောင်း (hre:hprachaung:)
  • ရှေးဖြစ်ဟောင်းအောက်မေ့ (hre:hprachaung:aukme.)
  • ရှေးဟောင်း (hre:haung:)
  • ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ် (hre:haung:hnaung:hprac)
  • ရှေးဟောင်းပစ္စည်း (hre:haung:paccany:)
  • ရှေးဟောင်းသုတေသန (hre:haung:su.tesa.na.)
  • လက်ဟောင်း (lakhaung:)
  • သူဟောင်းစကား (suhaung:ca.ka:)
  • ဟောင်းနွမ်း (haung:nwam:)
  • ဟောင်းမြင်း (haung:mrang:)
  • အစာဟောင်း (a.cahaung:)
  • အစာဟောင်းအိမ် (a.cahaung:im)
  • အနာဟောင်း (a.nahaung:)
  • အဟောင်း (a.haung:)

Further reading