အုတ်

See also: အိတ် and ဥတု

Burmese

Etymology

Borrowed from Pali iṭṭhakā (“brick”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔoʊʔ/
  • Romanization: MLCTS: ut • ALA-LC: ʼutʻ • BGN/PCGN: ok • Okell: ouʔ
  • Homophones: ဥစ် (uc), အုပ် (up)

Noun

အုတ် • (ut)

  1. brick (hardened block used for building)

Derived terms

  • ညှပ်အုတ် (hnyap-ut)
  • ပေါင်းကူးအုတ် (paung:ku:ut)
  • မီးခံအုတ် (mi:hkam-ut)
  • အုတ်ကျင်း (utkyang:, “brickworks”)
  • အုတ်ကျိုးအုတ်ပဲ့ (utkyui:utpai.)
  • အုတ်ကြွပ် (utkrwap)
  • အုတ်ကြားမြက်ပေါက် (utkra:mrakpauk)
  • အုတ်ခွက် (uthkwak)
  • အုတ်ခွက်ဘုရား (uthkwakbhu.ra:)
  • အုတ်ခုံ (uthkum)
  • အုတ်ခဲ (uthkai:)
  • အုတ်ဂူ (utgu)
  • အုတ်တိုက် (uttuik)
  • အုတ်နီခဲ (utnihkai:)
  • အုတ်ပူထိုး (utpuhtui:)
  • အုတ်ဖိနပ် (uthpi.nap)
  • အုတ်ဖို (uthpui, “brick-kiln”)
  • အုတ်မြစ် (utmrac)
  • အုတ်မြစ်ချ (utmrachkya.)
  • အုတ်မြို့ (utmrui.)
  • အုတ်ရှပ်ခဲ (uthraphkai:)
  • အုတ်ရိုး (utrui:)
  • အုတ်သရိုး (utsa.rui:)

Further reading

Mon

Etymology

Borrowed from Pali ottho, from Sanskrit उस्त्र (ustra).

Noun

အုတ် (ʼut)

  1. camel

Verb

အုတ် (ʼut)

  1. to be stale
  2. to go stale
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.