ინორა
Laz
Alternative forms
- ინი ორა (ini ora)
Etymology
From ინი (ini, “cold”) + ორა (ora, “time”).
Noun
ინორა • (inora) (Latin spelling inora) (Vizha, Borghola)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolutive | ინორა (inora) | ინორაფე (inorape) |
| ergative | ინორაქ (inorak) | ინორაფექ (inorapek) |
| dative | ინორას (inoras) | ინორაფეს (inorapes) |
| genitive | ინორაშ(ი) (inoraş(i)) | ინორაფეშ(ი) (inorapeş(i)) |
| directive | ინორაშე (inoraşe) | ინორაფეშე (inorapeşe) |
| ablative | ინორაშენ (inoraşen) | ინორაფეშენ (inorapeşen) |
| locative | ინორას (inoras) | ინორაფეს (inorapes) |
| instrumental | ინორათენ (inoraten) | ინორაფეთენ (inorapeten) |
Notes: dialects may differ on declension.
Further reading
- Kojima, Gôichi (2012–) “inora”, in Temel Lazca-Türkçe Sözlük Taslağı[1] (in Turkish)