ἀγαλλιασόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡal.li.aˈso.me.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣal.li.aˈso.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣal.li.aˈso.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.li.aˈso.me.non/

Participle

ἀγαλλιασόμενον • (agalliasómenon)

nominative and accusative and vocative neuter singular of ἀγαλλιασόμενος (agalliasómenos)