ἀγγέλλων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡél.lɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋˈɡel.lon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲˈɟel.lon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲˈɟel.lon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲˈɟe.lon/

Participle

ᾰ̓γγέλλων • (ăngéllōn) m (feminine ᾰ̓γγέλλουσᾰ, neuter ᾰ̓γγέλλον); first/third declension

present active participle of ᾰ̓γγέλλω (ăngéllō)

Inflection

First and third declension of ᾰ̓γγέλλων; ᾰ̓γγέλλουσᾰ; ᾰ̓γγέλλον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓γγέλλων ăngéllōn	ᾰ̓γγέλλουσᾰ ăngéllousă	ᾰ̓γγέλλον ăngéllon	ᾰ̓γγέλλοντε ăngéllonte	ᾰ̓γγελλούσᾱ ăngelloúsā	ᾰ̓γγέλλοντε ăngéllonte	ᾰ̓γγέλλοντες ăngéllontes	ᾰ̓γγέλλουσαι ăngéllousai	ᾰ̓γγέλλοντᾰ ăngéllontă
Genitive	ᾰ̓γγέλλοντος ăngéllontos	ᾰ̓γγελλούσης ăngelloúsēs	ᾰ̓γγέλλοντος ăngéllontos	ᾰ̓γγελλόντοιν ăngellóntoin	ᾰ̓γγελλούσαιν ăngelloúsain	ᾰ̓γγελλόντοιν ăngellóntoin	ᾰ̓γγελλόντων ăngellóntōn	ᾰ̓γγελλουσῶν ăngellousôn	ᾰ̓γγελλόντων ăngellóntōn
Dative	ᾰ̓γγέλλοντῐ ăngéllontĭ	ᾰ̓γγελλούσῃ ăngelloúsēi	ᾰ̓γγέλλοντῐ ăngéllontĭ	ᾰ̓γγελλόντοιν ăngellóntoin	ᾰ̓γγελλούσαιν ăngelloúsain	ᾰ̓γγελλόντοιν ăngellóntoin	ᾰ̓γγέλλουσῐ / ᾰ̓γγέλλουσῐν ăngéllousĭ(n)	ᾰ̓γγελλούσαις ăngelloúsais	ᾰ̓γγέλλουσῐ / ᾰ̓γγέλλουσῐν ăngéllousĭ(n)
Accusative	ᾰ̓γγέλλοντᾰ ăngéllontă	ᾰ̓γγέλλουσᾰν ăngéllousăn	ᾰ̓γγέλλον ăngéllon	ᾰ̓γγέλλοντε ăngéllonte	ᾰ̓γγελλούσᾱ ăngelloúsā	ᾰ̓γγέλλοντε ăngéllonte	ᾰ̓γγέλλοντᾰς ăngéllontăs	ᾰ̓γγελλούσᾱς ăngelloúsās	ᾰ̓γγέλλοντᾰ ăngéllontă
Vocative	ᾰ̓γγέλλων ăngéllōn	ᾰ̓γγέλλουσᾰ ăngéllousă	ᾰ̓γγέλλον ăngéllon	ᾰ̓γγέλλοντε ăngéllonte	ᾰ̓γγελλούσᾱ ăngelloúsā	ᾰ̓γγέλλοντε ăngéllonte	ᾰ̓γγέλλοντες ăngéllontes	ᾰ̓γγέλλουσαι ăngéllousai	ᾰ̓γγέλλοντᾰ ăngéllontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓γγελλόντως ăngellóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.