ἀγγαρευσάμενον

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reʍˈsa.me.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reɸˈsa.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈsa.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈsa.me.non/

Participle

ἀγγαρευσάμενον • (angareusámenon)

nominative/accusative/vocative neuter singular of ἀγγαρευσᾰ́μενος (angareusắmenos)