ἀγγαρευσόμενον

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reʍˈso.me.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.reɸˈso.me.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈso.me.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aŋ.ɡa.refˈso.me.non/

Participle

ἀγγαρευσόμενον • (angareusómenon)

nominative/accusative/vocative neuter singular of ἀγγαρευσόμενος (angareusómenos)