ἀγγελίων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.on/

Participle

ἀγγελίων • (angelíōn) m (feminine ἀγγελίουσᾰ, neuter ἀγγελίον); first/third declension

Doric future active participle of ἀγγέλλω (angéllō)

Inflection

First and third declension of ἀγγελίων; ἀγγελίουσᾰ; ἀγγελίον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγγελίων angelíōn	ἀγγελίουσᾰ angelíousă	ἀγγελίον angelíon	ἀγγελίοντε angelíonte	ἀγγελιούσᾱ angelioúsā	ἀγγελίοντε angelíonte	ἀγγελίοντες angelíontes	ἀγγελίουσαι angelíousai	ἀγγελίοντᾰ angelíontă
Genitive	ἀγγελίοντος angelíontos	ἀγγελιούσης angelioúsēs	ἀγγελίοντος angelíontos	ἀγγελιόντοιν angelióntoin	ἀγγελιούσαιν angelioúsain	ἀγγελιόντοιν angelióntoin	ἀγγελιόντων angelióntōn	ἀγγελιουσῶν angeliousôn	ἀγγελιόντων angelióntōn
Dative	ἀγγελίοντῐ angelíontĭ	ἀγγελιούσῃ angelioúsēi	ἀγγελίοντῐ angelíontĭ	ἀγγελιόντοιν angelióntoin	ἀγγελιούσαιν angelioúsain	ἀγγελιόντοιν angelióntoin	ἀγγελίουσῐ / ἀγγελίουσῐν angelíousĭ(n)	ἀγγελιούσαις angelioúsais	ἀγγελίουσῐ / ἀγγελίουσῐν angelíousĭ(n)
Accusative	ἀγγελίοντᾰ angelíontă	ἀγγελίουσᾰν angelíousăn	ἀγγελίον angelíon	ἀγγελίοντε angelíonte	ἀγγελιούσᾱ angelioúsā	ἀγγελίοντε angelíonte	ἀγγελίοντᾰς angelíontăs	ἀγγελιούσᾱς angelioúsās	ἀγγελίοντᾰ angelíontă
Vocative	ἀγγελίων angelíōn	ἀγγελίουσᾰ angelíousă	ἀγγελίον angelíon	ἀγγελίοντε angelíonte	ἀγγελιούσᾱ angelioúsā	ἀγγελίοντε angelíonte	ἀγγελίοντες angelíontes	ἀγγελίουσαι angelíousai	ἀγγελίοντᾰ angelíontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγγελιόντως angelióntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.