ἀγγελείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈlis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlis/

Participle

ᾰ̓γγελείς • (ăngeleís) m (feminine ᾰ̓γγελεῖσᾰ, neuter ᾰ̓γγελέν); first/third declension

aorist passive participle of ᾰ̓γγέλλω (ăngéllō)

Inflection

First and third declension of ᾰ̓γγελείς; ᾰ̓γγελεῖσᾰ; ᾰ̓γγελέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓γγελείς ăngeleís	ᾰ̓γγελεῖσᾰ ăngeleîsă	ᾰ̓γγελέν ăngelén	ᾰ̓γγελέντε ăngelénte	ᾰ̓γγελείσᾱ ăngeleísā	ᾰ̓γγελέντε ăngelénte	ᾰ̓γγελέντες ăngeléntes	ᾰ̓γγελεῖσαι ăngeleîsai	ᾰ̓γγελέντᾰ ăngeléntă
Genitive	ᾰ̓γγελέντος ăngeléntos	ᾰ̓γγελείσης ăngeleísēs	ᾰ̓γγελέντος ăngeléntos	ᾰ̓γγελέντοιν ăngeléntoin	ᾰ̓γγελείσαιν ăngeleísain	ᾰ̓γγελέντοιν ăngeléntoin	ᾰ̓γγελέντων ăngeléntōn	ᾰ̓γγελεισῶν ăngeleisôn	ᾰ̓γγελέντων ăngeléntōn
Dative	ᾰ̓γγελέντῐ ăngeléntĭ	ᾰ̓γγελείσῃ ăngeleísēi	ᾰ̓γγελέντῐ ăngeléntĭ	ᾰ̓γγελέντοιν ăngeléntoin	ᾰ̓γγελείσαιν ăngeleísain	ᾰ̓γγελέντοιν ăngeléntoin	ᾰ̓γγελεῖσῐ / ᾰ̓γγελεῖσῐν ăngeleîsĭ(n)	ᾰ̓γγελείσαις ăngeleísais	ᾰ̓γγελεῖσῐ / ᾰ̓γγελεῖσῐν ăngeleîsĭ(n)
Accusative	ᾰ̓γγελέντᾰ ăngeléntă	ᾰ̓γγελεῖσᾰν ăngeleîsăn	ᾰ̓γγελέν ăngelén	ᾰ̓γγελέντε ăngelénte	ᾰ̓γγελείσᾱ ăngeleísā	ᾰ̓γγελέντε ăngelénte	ᾰ̓γγελέντᾰς ăngeléntăs	ᾰ̓γγελείσᾱς ăngeleísās	ᾰ̓γγελέντᾰ ăngeléntă
Vocative	ᾰ̓γγελείς ăngeleís	ᾰ̓γγελεῖσᾰ ăngeleîsă	ᾰ̓γγελέν ăngelén	ᾰ̓γγελέντε ăngelénte	ᾰ̓γγελείσᾱ ăngeleísā	ᾰ̓γγελέντε ăngelénte	ᾰ̓γγελέντες ăngeléntes	ᾰ̓γγελεῖσαι ăngeleîsai	ᾰ̓γγελέντᾰ ăngeléntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓γγελέντως ăngeléntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.