ἀγερέων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡe.ré.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡeˈre.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝeˈre.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝeˈre.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝeˈre.on/

Participle

ἀγερέων • (ageréōn) m (feminine ἀγερέουσᾰ, neuter ἀγερέον); first/third declension

future active participle of ἀγείρω (ageírō)

Inflection

First and third declension of ἀγερέων; ἀγερέουσᾰ; ἀγερέον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγερέων ageréōn	ἀγερέουσᾰ ageréousă	ἀγερέον ageréon	ἀγερέοντε ageréonte	ἀγερεούσᾱ agereoúsā	ἀγερέοντε ageréonte	ἀγερέοντες ageréontes	ἀγερέουσαι ageréousai	ἀγερέοντᾰ ageréontă
Genitive	ἀγερέοντος ageréontos	ἀγερεούσης agereoúsēs	ἀγερέοντος ageréontos	ἀγερεόντοιν agereóntoin	ἀγερεούσαιν agereoúsain	ἀγερεόντοιν agereóntoin	ἀγερεόντων agereóntōn	ἀγερεουσῶν agereousôn	ἀγερεόντων agereóntōn
Dative	ἀγερέοντῐ ageréontĭ	ἀγερεούσῃ agereoúsēi	ἀγερέοντῐ ageréontĭ	ἀγερεόντοιν agereóntoin	ἀγερεούσαιν agereoúsain	ἀγερεόντοιν agereóntoin	ἀγερέουσῐ / ἀγερέουσῐν ageréousĭ(n)	ἀγερεούσαις agereoúsais	ἀγερέουσῐ / ἀγερέουσῐν ageréousĭ(n)
Accusative	ἀγερέοντᾰ ageréontă	ἀγερέουσᾰν ageréousăn	ἀγερέον ageréon	ἀγερέοντε ageréonte	ἀγερεούσᾱ agereoúsā	ἀγερέοντε ageréonte	ἀγερέοντᾰς ageréontăs	ἀγερεούσᾱς agereoúsās	ἀγερέοντᾰ ageréontă
Vocative	ἀγερέων ageréōn	ἀγερέουσᾰ ageréousă	ἀγερέον ageréon	ἀγερέοντε ageréonte	ἀγερεούσᾱ agereoúsā	ἀγερέοντε ageréonte	ἀγερέοντες ageréontes	ἀγερέουσαι ageréousai	ἀγερέοντᾰ ageréontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγερεόντως agereóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.