ἀγριομυρίκη
Ancient Greek
Etymology
From ἄγριος (ágrios, “wild”) + μυρίκη (muríkē, “tamarisk”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /a.ɡri.o.my.rǐː.kɛː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /a.ɡri.o.myˈri.ke̝/
- (4th CE Koine) IPA(key): /a.ɣri.o.myˈri.ci/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /a.ɣri.o.myˈri.ci/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /a.ɣri.o.miˈri.ci/
Noun
ἀγρῐομῠρῑ́κη • (agrĭomŭrī́kē) f (genitive ἀγρῐομῠρῑ́κης); first declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἀγρῐομῠρῑ́κη hē agrĭomŭrī́kē |
τὼ ἀγρῐομῠρῑ́κᾱ tṑ agrĭomŭrī́kā |
αἱ ἀγρῐομῠρῖκαι hai agrĭomŭrîkai | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἀγρῐομῠρῑ́κης tês agrĭomŭrī́kēs |
τοῖν ἀγρῐομῠρῑ́καιν toîn agrĭomŭrī́kain |
τῶν ἀγρῐομῠρῑκῶν tôn agrĭomŭrīkôn | ||||||||||
| Dative | τῇ ἀγρῐομῠρῑ́κῃ tēî agrĭomŭrī́kēi |
τοῖν ἀγρῐομῠρῑ́καιν toîn agrĭomŭrī́kain |
ταῖς ἀγρῐομῠρῑ́καις taîs agrĭomŭrī́kais | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἀγρῐομῠρῑ́κην tḕn agrĭomŭrī́kēn |
τὼ ἀγρῐομῠρῑ́κᾱ tṑ agrĭomŭrī́kā |
τᾱ̀ς ἀγρῐομῠρῑ́κᾱς tā̀s agrĭomŭrī́kās | ||||||||||
| Vocative | ἀγρῐομῠρῑ́κη agrĭomŭrī́kē |
ἀγρῐομῠρῑ́κᾱ agrĭomŭrī́kā |
ἀγρῐομῠρῖκαι agrĭomŭrîkai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- ἀγρῐομῠρῑ́κῐνος (agrĭomŭrī́kĭnos)
Further reading
- “ἀγριομυρίκη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἀγριομυρίκη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἀγριομυρίκη in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)