ἀγρώσσω

Ancient Greek

Etymology

Epic form of ἀγρεύω (agreúō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡrɔ̌ːs.sɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈɡros.so/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈɣros.so/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈɣros.so/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈɣro.so/

Verb

ἀγρώσσω • (agrṓssō) (Epic)

to catch, take
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 50-54:
  Πιερίην δʼ ἐπιβὰς ἐξ αἰθέρος ἔμπεσε πόντῳ· σεύατʼ ἔπειτʼ ἐπὶ κῦμα λάρῳ ὄρνιθι ἐοικώς, ὅς τε κατὰ δεινοὺς κόλπους ἁλὸς ἀτρυγέτοιο ἰχθῦς ἀγρώσσων πυκινὰ πτερὰ δεύεται ἅλμῃ· τῷ ἴκελος πολέεσσιν ὀχήσατο κύμασιν Ἑρμῆς
  Pieríēn d epibàs ex aithéros émpese póntōi; seúat épeit epì kûma lárōi órnithi eoikṓs, hós te katà deinoùs kólpous halòs atrugétoio ikhthûs agrṓssōn pukinà pterà deúetai hálmēi; tōî íkelos poléessin okhḗsato kúmasin Hermês
  (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

Only found in the present tense

Conjugation

Present: ἀγρώσσω, ἀγρώσσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀγρώσσω	ἀγρώσσεις	ἀγρώσσει	ἀγρώσσετον	ἀγρώσσετον	ἀγρώσσομεν	ἀγρώσσετε	ἀγρώσσουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀγρώσσω	ἀγρώσσῃς	ἀγρώσσῃ	ἀγρώσσητον	ἀγρώσσητον	ἀγρώσσωμεν	ἀγρώσσητε	ἀγρώσσωσῐ(ν)
	optative	ἀγρώσσοιμῐ	ἀγρώσσοις	ἀγρώσσοι	ἀγρώσσοιτον	ἀγρωσσοίτην	ἀγρώσσοιμεν	ἀγρώσσοιτε	ἀγρώσσοιεν
	imperative		ἄγρωσσε	ἀγρωσσέτω	ἀγρώσσετον	ἀγρωσσέτων		ἀγρώσσετε	ἀγρωσσόντων
middle/ passive	indicative	ἀγρώσσομαι	ἀγρώσσεαι	ἀγρώσσεται	ἀγρώσσεσθον	ἀγρώσσεσθον	ἀγρωσσόμεθᾰ	ἀγρώσσεσθε	ἀγρώσσονται
	subjunctive	ἀγρώσσωμαι	ἀγρώσσηαι	ἀγρώσσηται	ἀγρώσσησθον	ἀγρώσσησθον	ἀγρωσσώμεθᾰ	ἀγρώσσησθε	ἀγρώσσωνται
	optative	ἀγρωσσοίμην	ἀγρώσσοιο	ἀγρώσσοιτο	ἀγρώσσοισθον	ἀγρωσσοίσθην	ἀγρωσσοίμεθᾰ	ἀγρώσσοισθε	ἀγρώσσοιντο
	imperative		ἀγρώσσεο	ἀγρωσσέσθω	ἀγρώσσεσθον	ἀγρωσσέσθων		ἀγρώσσεσθε	ἀγρωσσέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀγρώσσειν				ἀγρώσσεσθαι
participle	m	ἀγρώσσων				ἀγρωσσόμενος
	f	ἀγρώσσουσᾰ				ἀγρωσσομένη
	n	ἀγρῶσσον				ἀγρωσσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“ἀγρώσσω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἀγρώσσω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἀγρώσσω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“ἀγρώσσω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
ἀγρώσσω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἀγρώσσω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
ἀγρώσσω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011