ἀδελφεοκτόνος

Ancient Greek

Etymology

From ἀδελφεός (adelpheós) +‎ -κτόνος (-któnos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.del.pʰe.ok.tó.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.del.pʰe.okˈto.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ðel.ɸe.okˈto.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ðel.fe.okˈto.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ðel.fe.okˈto.nos/

Adjective

ἀδελφεοκτόνος • (adelpheoktónos) m or f (neuter ἀδελφεοκτόνον); second declension

Ionic form of ἀδελφοκτόνος (adelphoktónos)
- 484 BCE – 425 BCE, Herodotus, The Histories 3.65:
  παντὸς δὲ τοῦ μέλλοντος ἔσεσθαι ἁμαρτὼν ἀδελφεοκτόνος τε οὐδὲν δέον γέγονα καὶ τῆς βασιληίης οὐδὲν ἧσσον ἐστέρημαι
  pantòs dè toû méllontos ésesthai hamartṑn adelpheoktónos te oudèn déon gégona kaì tês basilēíēs oudèn hêsson estérēmai
  (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second declension of ᾰ̓δελφεοκτόνος; ᾰ̓δελφεοκτόνον (Ionic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓δελφεοκτόνος ădelpheoktónos	ᾰ̓δελφεοκτόνον ădelpheoktónon	ᾰ̓δελφεοκτόνω ădelpheoktónō	ᾰ̓δελφεοκτόνω ădelpheoktónō	ᾰ̓δελφεοκτόνοι ădelpheoktónoi	ᾰ̓δελφεοκτόνᾰ ădelpheoktónă
Genitive	ᾰ̓δελφεοκτόνου ădelpheoktónou	ᾰ̓δελφεοκτόνου ădelpheoktónou	ᾰ̓δελφεοκτόνοιν ădelpheoktónoin	ᾰ̓δελφεοκτόνοιν ădelpheoktónoin	ᾰ̓δελφεοκτόνων ădelpheoktónōn	ᾰ̓δελφεοκτόνων ădelpheoktónōn
Dative	ᾰ̓δελφεοκτόνῳ ădelpheoktónōi	ᾰ̓δελφεοκτόνῳ ădelpheoktónōi	ᾰ̓δελφεοκτόνοιν ădelpheoktónoin	ᾰ̓δελφεοκτόνοιν ădelpheoktónoin	ᾰ̓δελφεοκτόνοισῐ / ᾰ̓δελφεοκτόνοισῐν / ᾰ̓δελφεοκτόνοις ădelpheoktónoisĭ(n) / ădelpheoktónois	ᾰ̓δελφεοκτόνοισῐ / ᾰ̓δελφεοκτόνοισῐν / ᾰ̓δελφεοκτόνοις ădelpheoktónoisĭ(n) / ădelpheoktónois
Accusative	ᾰ̓δελφεοκτόνον ădelpheoktónon	ᾰ̓δελφεοκτόνον ădelpheoktónon	ᾰ̓δελφεοκτόνω ădelpheoktónō	ᾰ̓δελφεοκτόνω ădelpheoktónō	ᾰ̓δελφεοκτόνους ădelpheoktónous	ᾰ̓δελφεοκτόνᾰ ădelpheoktónă
Vocative	ᾰ̓δελφεοκτόνε ădelpheoktóne	ᾰ̓δελφεοκτόνον ădelpheoktónon	ᾰ̓δελφεοκτόνω ădelpheoktónō	ᾰ̓δελφεοκτόνω ădelpheoktónō	ᾰ̓δελφεοκτόνοι ădelpheoktónoi	ᾰ̓δελφεοκτόνᾰ ădelpheoktónă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓δελφεοκτόνως ădelpheoktónōs		ᾰ̓δελφεοκτονώτερος ădelpheoktonṓteros		ᾰ̓δελφεοκτονώτᾰτος ădelpheoktonṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

References

“ἀδελφεοκτόνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“ἀδελφοκτόνος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
ἀδελφεοκτόνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
ἀδελφεοκτόνος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
ἀδελφεοκτόνος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011